توضیحات
هنر هند در دوران اسلامی
از آثار این دوره مهره شطرنجی از عاج تراشیده و به شکل نجیب‌زاده‌ای سواره بر هودج پشت فیل و پیادگان مسلح در اطراف او آشکارا از دستاوردهای هنری یک‌تن مسلمان است چون روی آن به عربی نوشته‌شده: «عمل يوسف الباهلی» که یک اسم اسلامی است. شمایل‌نگاری و سبک آن نشان‌دهنده منشأ هندی آن است، اما تاریخ آن را می‌توان در سدۀ دوم / هشتم تا نهم/ پانزدهم قرارداد. از زمان سلطنت‌های دهلی، اشیای فلزی تولیدشده، به دست نیامده است.
تنها هنری که در کنار معماری اعتباری درخور و خصیصهای شاخص یافت کتاب‌آرایی بود چون مساجد و مسلمانان به نسخه‌هایی از قرآن و سایر کتاب‌ها نیازمند بودند و سنت‌های محلی برای این کار چندان قابلیت و کار آیی نداشت. از نخستین سده‌های حاکمیت مسلمانان در هند چندین نسخه به‌جامانده است و احتمال می‌رود که براثر غارت دهلی توسط تیمور در سال ۸۰۰ه ق. تعداد قابل‌توجهی از آن‌ها دستخوش غارت‌شده باشد و سنت کتاب‌آرایی مسلمانان هند را می‌توان در زمان سلطنت‌های مستقل مشاهده نمود.
