دوره تاریخی: اسلامی – قاجار
زمان ساخت: قرن دوازدهم خورشیدی
جنس: شیشه آبی
ابعاد: ارتفاع 38.1 سانتی متر، قطر 11 سانتی متر
محل نگهداری: موزه متروپولیتن، نیویورک
شیشه گری هنری باستانی است که نمونه های اولیه آن در گورستان باستانی چغازنبیل به دست آمده است. همچنین قدیمی ترین نمونه های دست ساز شیشه ای در محدوده ایران وسیع باستان و خاورمیانه کشف شده و طبق شواهد به دست آمده از زمان اشکانیان و ساسانیان، می توان گفت هنر و صنعت شیشه گری کاملا در آن زمان رواج داشته است.
هنر شیشه گری در دوره های بعدی مانند سلجوقیان و مغولی دست خوش تکامل و تغییرات زیبایی شد، به طوری که ظروف شیشه ای بسیار هنرمندانه ای ساخته می‌شد. در دوره صفوی نیز هنر شیشه گری ایرانی تحت تأثیر بلورسازان ونیزی قرار گفت. در هنر شیشه گری، هنرمندان ابتدا با حرارت دادن ماده شیشه آن را نرم کرده و سپس با دمیدن در آن یا با ابزار مختلف، هنرمندانه به ظرف شکل می‌دهند.
بطری قوی شکل، بطری باشکوه و آبی رنگی است که قسمت گردن آن به زیبایی و کشیدگی قویی فریبنده است و یکی از منحصر به فردترین نمونه های شیشه ای ایرانی با طراحی خاص است. این بطری شیشه ای از نمونه هایی بوده که متأثر از سبک ونیزی و در قرن دوازدهم خورشیدی ساخته شده و به جرأت می توان گفت از نمونه های بی نظیر این دوره محسوب می‌شود. در نمونه های شیشه ای این قرن، حداقل تزئینات را خواهید دید.
بطری آبی رنگ قوی شکل، با دمیدن ساخته شده که بر روی آن طرح هایی راه راه دیده می‌شود. در رابطه کاربرد دقیق این بطری اطلاعاتی در دست نیست اما گاهی این ظروف با نام «اشکدان» می‌خواندند. اشک دان ها ظروفی بودند برای جمع آوری اشک خانم های نگران و دلتنگی که همسران شان دور از آن ها و در جنگ به سر می‌بردند. بطری آبی رنگ قوی شکل در گالری 462، خیابان فیفث آونو نیویورک نگه داری می‌شود.
